پنج مورد از استانداردهای لباس کار

استاندارد لباس کار برای محافظت در برابر حرارت و شعله

این استاندارد بین المللی الزامات عملکردی را برای لباس نسوز محافظ ساخته شده از مواد انعطاف پذیر، که برای محافظت از بدن پوشنده، به جز دست ها، در برابر گرما و یا شعله طراحی شده اند، مشخص می کند. برای محافظت از سر و پای کاربر، تنها لباس‌ های محافظ که در محدوده این استاندارد بین‌ المللی قرار می‌ گیرند گتر، کاپوت و چکمه‌ های روپوش هستند.

الزامات عملکردی تعیین شده در این استاندارد بین المللی برای لباس های محافظی که می توانند برای طیف وسیعی از مصارف نهایی پوشیده شوند، در مواردی که نیاز به لباس هایی با خاصیت پخش شعله محدود وجود دارد و در جایی که کاربر در تماس با حرارت یا پاشش فلز مذاب است، مورد استفاده قرار می گیرد.

آستر جیب نیز باید در برابر گسترش شعله و مقاومت در برابر حرارت باشد.

آستین‌ های کت و روپوش و قسمت‌ های پایین شلوار، روپوش و پیشبند  نباید دارای چرخش باشند.

جیب های خارجی کت، شلوار، روپوش و پیشبند، به غیر از جیب های کناری زیر کمر که بیش از ده درجه جلوتر از درز کناری امتداد ندارند، باید با بال هایی با عرض حداقل بییست میلی متر از دهانه جیب پوشانده شوند. به منظور جلوگیری از قرار گرفتن فلپ در جیب.

جیب‌ های وصله باید از موادی ساخته شوند که شاخص‌ های حفاظتی مشابهی داشته باشند و برای این شاخص‌ ها سطوح مشابهی با بقیه لباس‌ ها داشته باشند.

درزهای روی هم در قسمت بیرونی لباس باید رو به پایین باشد و در این موقعیت محکم شوند.

حداکثر فاصله بین دکمه ها باید صد و پنجاه میلی متر باشد. در صورت استفاده از زیپ، بست کشویی باید طوری طراحی شود که در صورت بسته شدن کامل قفل شود. کاف ها ممکن است با بسته هایی برای کاهش عرض آن ها ارائه شوند. درب و هر چینی که ایجاد می کند باید در قسمت زیرین کاف باشد.

شلوار ممکن است دارای شکاف های کناری باشد که باید وسیله ای برای بسته شدن داشته باشد و شکاف و بسته شدن آن پوشانده شود.

برچسب‌ ها، نشان‌ ها، مواد بازتابنده و غیره که بر روی خارجی‌ ترین سطح لباس اعمال می‌ شوند، باید در ترکیب با لایه بیرونی با اعمال شعله روی سطح بیرونی اقلام آزمایش شود. آن ها باید همان رفتار اشتعال پذیری لایه بیرونی لباس را داشته باشند.

اگر لباس چند لایه باشد، درزها باید با اعمال شعله بر روی سطح ماده بیرونی لباس و هم روی داخلی‌ ترین آستر لباس آزمایش شوند و باید شرایط را برآورده کنند، استحکام درز، مطابق با استانداردهای ایزو، لباس بیرونی مجموعه لباس باید حداقل دویست و بیست و پنج نیوتن بار برای منسوجات بافته شده ایجاد کند.

استاندارد لباس کار محافظ الکترواستاتیک

این استاندارد اروپایی الزامات مواد و طراحی را برای لباس‌ های حفاظتی اتلاف‌ کننده الکترواستاتیک، که به عنوان بخشی از یک سیستم ارت کامل استفاده می‌ شود، برای جلوگیری از تخلیه‌های آتش‌ زا، مشخص می‌ کند. این استاندارد اروپایی برای حفاظت در برابر ولتاژ شبکه قابل اجرا نیست.

لباس محافظ اتلاف کننده الکترواستاتیک باید بتواند در طول استفاده معمولی (شامل خم شدن و حرکات) به طور دائمی تمام مواد ناسازگار را بپوشاند. اگر لباس محافظ اتلاف کننده الکترواستاتیک از چندین لایه تشکیل شده باشد، به عنوان مثال، آستر، عایق، بیرونی، بیرونی ترین ماده باید الزامات مواد را برآورده کند.

لباس‌ های محافظ اتلاف‌ کننده الکترواستاتیک باید مطابق با ای ان سیصد و چهل باشد و اجازه حرکت تمام بدن را بدهد و همه درزهای لباس طبق دستورالعمل سازنده بسته شوند.

ملحقات مانند برچسب ها، نوارهای بازتابنده، باید به طور دائم متصل شوند. این کار باید به گونه ای انجام شود که از جدایی بین عناصر متصل و مواد لباس جلوگیری شود.

قطعات رسانا مانند (زیپ‌ها، دکمه‌ ها و غیره) برای استفاده مجاز هستند، مشروط بر این که در هنگام استفاده کاملاً توسط بیرونی‌ ترین مواد پوشانده شوند.

این استاندارد بین‌ المللی الزامات عملکردی را برای پخش شعله در همه مواد، همه مجموعه‌ های مواد و لباس‌ های محافظ به منظور کاهش احتمال سوختن لباس هنگام تماس گاه و بیگاه و کوتاه با شعله‌ های کوچک و در نتیجه ایجاد خطر، مشخص می‌ کند.

هنگامی که محافظت در برابر خطرات گرما ضروری است، علاوه بر محافظت در برابر شعله، این استاندارد بین المللی مناسب نیست. به جای آن از استانداردهای بین المللی مانند ایزو یازده هزار و ششصد دوازده استفاده می شود.

شاخص گسترش شعله محدود، که همیشه باید همراه با شاخص تمیز کردن ذکر شود.

اگر یک لباس تک لایه حاوی مواد شاخص یک باشد، آن ها باید روی لباس های شاخص دو یا سه پوشیده شوند و ممکن است با پوست تماس نداشته باشند، مثلاً در ناحیه گردن و مچ دست.

در مواردی که محافظت با یک لباس دو تکه بیرونی ارائه می شود، زمانی که پوشنده ایستاده است، حداقل بیست سانتی متر همپوشانی داشته باشد. شلوار نباید چرخشی داشته باشد.

استاندارد لباس کار محافظ در برابر خطرات حرارتی قوس الکتریکی

این بخش برای لباس های محافظ مورد استفاده در کار در صورت وجود خطر قوس الکتریکی قابل استفاده است. این استاندارد الزامات و روش‌ های آزمایش قابل اجرا در مواد و لباس‌ های لباس محافظ کارگران برق در برابر خطرات حرارتی قوس الکتریکی را بر اساس  ویژگی‌ های عمومی مرتبط منسوجات و ویژگی‌ های مقاومت حرارتی قوس الکتریکی مشخص می‌ کند. لباس محافظ پوشش داده شده توسط این استاندارد باید خواص مقاومتی خاصی در برابر اثرات حرارتی قوس الکتریکی داشته باشد.

هنگام آزمایش بر اساس این استاندارد، لباس محافظ ساخته شده از مواد آزمایش شده باید یک ای تی پی وی مربوط به ماده اختصاص یابد. هر چه مقدار ای تی پی وی بالاتر باشد، مقاومت حرارتی تحت انرژی قوس تابشی بالا (مقدار جریان بیشتر، زمان قرار گرفتن در معرض طولانی تر) بهتر است.

استاندارد لباس کار محافظ برای استفاده در جوشکاری

این استاندارد بین‌ المللی حداقل الزامات ایمنی اولیه و روش‌ های آزمایش را برای لباس‌ های محافظ از جمله هود، پیش‌ بند، آستین و گتر که برای محافظت از بدن پوشنده از جمله سر و پاها  طراحی شده‌ اند و باید در حین جوشکاری پوشیده شوند، مشخص می‌ کند. این نوع لباس محافظ برای محافظت از پوشنده در برابر پاشش (پاشش های کوچک فلز مذاب)، زمان تماس کوتاه با شعله، گرمای تابشی از قوس الکتریکی مورد استفاده برای جوشکاری و فرآیندهای وابسته و به حداقل رساندن احتمال برق گرفتگی در اثر جوشکاری کوتاه طراحی شده است.

در شرایط عادی جوشکاری، عرق، کثیفی یا سایر آلاینده‌ ها می‌ توانند بر سطح حفاظت ارائه شده در برابر تماس تصادفی کوتاه‌ مدت با هادی‌ های برق زنده در ولتاژها تأثیر بگذارند.

برای محافظت کلی کافی در برابر خطراتی که جوشکارها احتمالاً در معرض آن ها قرار دارند، تجهیزات حفاظت شخصی تحت پوشش سایر استانداردهای بین المللی نیز باید برای محافظت از سر، صورت، دست ها و پاها استفاده شود.

این استاندارد بین المللی دو کلاس را با الزامات عملکرد مشخص مشخص می کند، یعنی کلاس یک سطح پایین تر و کلاس دو سطح بالاتر است.

کلاس یک محافظت در برابر تکنیک‌ ها و موقعیت‌ های جوشکاری کم خطر تر است که باعث سطوح پایین‌ تر پاشش و گرمای تابشی، حداقل پانزده قطره فلز مذاب و گرمای تشعشعی هفت ثانیه می‌ شود.

کلاس دو محافظت در برابر تکنیک ها و موقعیت های جوشکاری خطرناک تر است که باعث سطوح بالاتر پاشش و گرمای تابشی، حداقل پانزده قطره فلز مذاب و حرارت تشعشع شانزده ثانیه می شود.

لباس محافظ جوشكاران بايد بدون رسانايی الكتريكی از بيرون به داخل طراحی شود، مثلاً توسط بست های فلزی.

لباس های محافظ جوشکار باید به طور کامل بالاتنه و پایین تنه، گردن، بازوها و پاها را بپوشاند.

ژاکت کت و شلوار دو تکه باید حداقل بیست سانتی متر همپوشانی بین ژاکت و بالای شلوار ایجاد کند.

جیب‌ های دارای دهانه‌ های خارجی باید از موادی ساخته شوند که با گسترش شعله و ضربه پاشش مطابقت داشته باشند.

تمام دکمه ها باید دوخته شوند یا بتوانند جیب ها را ببندند.

درزهای روی هم در قسمت بیرونی لباس باید رو به پایین و بیش از حد دوخته شده باشند.

سوالات متداول

• استاندارد لباس کار محافظ در برابر شعله چیست؟
• استاندارد لباس کار محافظ در برابر خطرات حرارتی قوس الکتریکی چیست؟
• استاندارد لباس کار محافظ برای استفاده در جوشکاری چیست؟
• استاندارد لباس کار برای محافظت در برابر حرارت و شعله چیست؟
• استاندارد لباس کار محافظ الکترواستاتیک چیست؟

بزرگ ترین هدف ما در تولیدی لباس فرم بافتینه کسب رضایت شما مشتریان عزیز است. جهت خرید انواع لباس کارهای با کیفیت کافی است با شماره های درج شده در سایت تماس حاصل کرده و با کارشناسان ما در ارتباط باشید.